towarzysz podróży

См. также в других словарях:

• towarzysz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «ten, kto komuś towarzyszy, jest przy kimś obecny, przebywa z kimś, spędza z kimś czas» Towarzysz podróży, przechadzki. Towarzysz lat dziecinnych. Towarzysz niedoli. Mieć kogoś za towarzysza. ∆ Towarzysz broni… …   Słownik języka polskiego

• podróż — ż VI, DCWMs. y; lm M. e, D. y «przebywanie drogi do jakiegoś odległego miejsca, od miejsca do miejsca po rozległych terenach; podróżowanie» Daleka, długa podróż. Podróż morska, powietrzna. Podróż krajoznawcza, zagraniczna. Podróż poślubna. Podróż …   Słownik języka polskiego

• gadatliwy — gadatliwywi, gadatliwywszy «lubiący dużo mówić, rozwodzący się nad czymś; gadulski, wielomówny» Nieznośnie gadatliwy towarzysz podróży …   Słownik języka polskiego

• napatoczyć się — dk VIb, napatoczyć sięczę się, napatoczyć sięczysz się, napatoczyć siętocz się, napatoczyć sięczył się 1. pot. «natknąć się na kogoś, na coś, spotkać kogoś niespodziewanie» Napatoczyć się na kogoś na ulicy. 2. pot. «przyjść, znaleźć się, zjawić… …   Słownik języka polskiego

• niezrównany — niezrównanyni «taki, któremu nie można dorównać; nadzwyczajny, doskonały, niezwykły» Niezrównany artysta. Niezrównany gawędziarz. Niezrównany wdzięk. Niezrównany w tańcu. Niezrównany jako towarzysz podróży …   Słownik języka polskiego

• rozmowny — rozmownywni, rozmownywniejszy «chętny, skłonny do rozmowy, lubiący rozmawiać; gadatliwy» Rozmowne towarzystwo. Rozmowny towarzysz podróży, gość …   Słownik języka polskiego

• wielomówny — wielomównyni «wiele mówiący, lubiący wiele mówić, gadatliwy» Wielomówny sąsiad, towarzysz podróży …   Słownik języka polskiego

• współpasażer — m IV, DB. a, Ms. współpasażererze; lm M. owie, DB. ów «osoba odbywająca podróż razem z kimś innym; towarzysz podróży» …   Słownik języka polskiego

• kretynowaty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kretynowatyaci {{/stl 8}}{{stl 7}} podobny do kretyna, taki, jak u kretyna; niezbyt inteligentny, głupawy, głupkowaty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kretynowaty towarzysz podróży, pomocnik. Kretynowaty wyraz twarzy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• towarzyszka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. towarzyszkaszce; lm D. towarzyszkaszek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. towarzysz I: Towarzyszka podróży. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}towarzyszka II {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. odm …   Langenscheidt Polski wyjaśnień